Çalışkan bir çiftçinin bir katırı varmış.
Güngörmüş,
çok yol tepmiş,
inatçı,
sabırlı bir katır....
Özellikle bahar günleri
boş çayırlarda dolaşıp otlamaya bayılırmış.
Çiftçi de katırını çok severmiş.
Günlerden bir gün
katır yanlış bir adım atmış
ve
kendisini çiftçinin kuyusunun dibinde bulmuş.
Allahtan ki kuyunun içindeki su fazla değilmiş,
bu sayede hayatını kurtarmış.
Bu güzel bahar gününde
kendisini kuyunun dibinde bulan katır
bir iki debelenmiş.
Ama bakmış ki buradan çıkabilmesi mümkün değil.
Ne duvarı tırmanacak gücü var
ne de uçup gidebilecek kanatları....
Gene de bir iki hamle yapmış ama nafile.
Bu kuyudan kendi gücüyle çıkış olmadığını anlamış.
Başlamış yüksek sesle bağırmaya,
dua etmeye,
daha doğrusu kuyuya düşüp dibe vurmuş bir katır
ne yaparsa öyle şeyler yapmaya....
Bu canhıraş sesleri duyan çiftçi
kuyunun başına gelip durumu görmüş.
Koskoca katırı kuyunun dibinden nasıl çıkaracak?
Çaresiz,
çevredeki köylüleri yardıma çağırmış.
Düşünmüşler,taşınmışlar,
dibe vurmuş katırı çıkarmanın bir yolunu bulamamışlar.
Bu arada katırın bağırış çağırışları
yürekleri dağlıyormuş.
"Bari daha fazla acı çekmesine negel olalım."
demiş katırın sahibi.
"Bu kuyu nası olsa artık işe yaramaz.
İyisi mi içini toprakla dolduralım,
hem katırın acısına son vermiş,
hem de kuyuyu kapatmış oluruz."
Bunu duyan katırn dehşeti daha da artmış.
Diri diri gömülmekten daha korkunç bir son olabilir mi?
Derken yukarıdan kürek kürek
taş,toprak atmaya başlamışlar.
Önce umudu kesip,
ölmeyi kabullenmiş katır.
Sonra kafasına bir taş düşünce
beyninde bir şimşek çakmış.
Bir çare gelmiş aklına
ve başlamış uygulamaya.
Yukarıdan sırtına bir taş yağdıkça
şöyle bir silkeleniyormuş.
Sırtındakiler yere düşünce,
sıçrayıp üzerine çıkıyormuş.
Bir daha,bir daha yapıyormuş bunu.
SİLKİN ve SIÇRA!SİLKİN ve SIÇRA!
SİLKİN ve SIÇRA!
diye mırıldanıyormuş bir yandan da.
SİLKİN ve SIÇRA!
Yukarıdakiler onu gömmek için
kürek kürek toprak atmaya devam etmişler.
Ama bir süre sonra,
bizim katır
kuyunun tepesinde belirmez mi!!!!
Hala
SİLKİN ve SIÇRA
diye mırıldanmaktaymış.
Evet,
dibe vurmuş katır,
kuyunun dibinden silkinip sıçrayarak kurtulmuş....
Pes etmeyip çaba gösterdiği için....
Haydi hemen şimdi
SİLKİN ve SIÇRA!!!!
kaynak?
Güngörmüş,
çok yol tepmiş,
inatçı,
sabırlı bir katır....
Özellikle bahar günleri
boş çayırlarda dolaşıp otlamaya bayılırmış.
Çiftçi de katırını çok severmiş.
Günlerden bir gün
katır yanlış bir adım atmış
ve
kendisini çiftçinin kuyusunun dibinde bulmuş.
Allahtan ki kuyunun içindeki su fazla değilmiş,
bu sayede hayatını kurtarmış.
Bu güzel bahar gününde
kendisini kuyunun dibinde bulan katır
bir iki debelenmiş.
Ama bakmış ki buradan çıkabilmesi mümkün değil.
Ne duvarı tırmanacak gücü var
ne de uçup gidebilecek kanatları....
Gene de bir iki hamle yapmış ama nafile.
Bu kuyudan kendi gücüyle çıkış olmadığını anlamış.
Başlamış yüksek sesle bağırmaya,
dua etmeye,
daha doğrusu kuyuya düşüp dibe vurmuş bir katır
ne yaparsa öyle şeyler yapmaya....
Bu canhıraş sesleri duyan çiftçi
kuyunun başına gelip durumu görmüş.
Koskoca katırı kuyunun dibinden nasıl çıkaracak?
Çaresiz,
çevredeki köylüleri yardıma çağırmış.
Düşünmüşler,taşınmışlar,
dibe vurmuş katırı çıkarmanın bir yolunu bulamamışlar.
Bu arada katırın bağırış çağırışları
yürekleri dağlıyormuş.
"Bari daha fazla acı çekmesine negel olalım."
demiş katırın sahibi.
"Bu kuyu nası olsa artık işe yaramaz.
İyisi mi içini toprakla dolduralım,
hem katırın acısına son vermiş,
hem de kuyuyu kapatmış oluruz."
Bunu duyan katırn dehşeti daha da artmış.
Diri diri gömülmekten daha korkunç bir son olabilir mi?
Derken yukarıdan kürek kürek
taş,toprak atmaya başlamışlar.
Önce umudu kesip,
ölmeyi kabullenmiş katır.
Sonra kafasına bir taş düşünce
beyninde bir şimşek çakmış.
Bir çare gelmiş aklına
ve başlamış uygulamaya.
Yukarıdan sırtına bir taş yağdıkça
şöyle bir silkeleniyormuş.
Sırtındakiler yere düşünce,
sıçrayıp üzerine çıkıyormuş.
Bir daha,bir daha yapıyormuş bunu.
SİLKİN ve SIÇRA!SİLKİN ve SIÇRA!
SİLKİN ve SIÇRA!
diye mırıldanıyormuş bir yandan da.
SİLKİN ve SIÇRA!
Yukarıdakiler onu gömmek için
kürek kürek toprak atmaya devam etmişler.
Ama bir süre sonra,
bizim katır
kuyunun tepesinde belirmez mi!!!!
Hala
SİLKİN ve SIÇRA
diye mırıldanmaktaymış.
Evet,
dibe vurmuş katır,
kuyunun dibinden silkinip sıçrayarak kurtulmuş....
Pes etmeyip çaba gösterdiği için....
Haydi hemen şimdi
SİLKİN ve SIÇRA!!!!
kaynak?
1 yorum:
Hemen silkindim ve sicradim.
Tekrar calismama geri dondum :)
Yarin sunumum var, heyecanliyim...
Yorum Gönder