Yaşadığı şehirden,
bulunduğu ortamdan
kısacası yaşantısından sıkılan bir adam,
cebindeki az miktar para ile
yanına hiçbir şey almadan
bulunduğu kenti terk edip
daha önce hiç bilmediği bir ülkeye gitmiş.
Oraya henüz alışmaya çalışırken birden bir ses duymuş.
Bir çığırtkan, avazı çıktığı kadar meydanda bağırıyormuş:
- Tiyatro! Gelin! Kaçırmayın! Bu akşam Tiyatro!...
Adam hayatında hiç tiyatroya gitmemiş
ve inanılmaz derecede merak etmiş.
Biletin nereden alındığını öğrenmiş.
Bilet fiyatı cebindeki tüm para kadar olmasına rağmen
hiç tereddütsüz bileti almış. Başlamış merakla oyunu izlemeye...
Oyun bitmiş,
herkes dağılmış
ve bizim meraklı
öylece kalmış,
izlediği muhteşem oyun karşısında.
O sırada temizlikçi tarafından salonu boşaltmak için ikaz almış.
Adamsa:
- Bana müdürünüzün yerini söyler misiniz?
Onunla bir şey konuşmam gerek...demiş.
Seyrettiği oyunun etkisi ile müdür ile konuşmuş
ve ne olursa olsun,
ne iş olursa olsun
buranın bir parçası olmak için çalışmak istediğini belirtmiş.
Müdür çok şanslı olduğunu,
şu sıralarda bir temizlikçi aradığını
fakat önce
onu denemesi gerektiğini ifade etmiş
ve denemek
üzere
aylardır el değmemiş bir kütüphanenin temizliğini uygun bulmuş.
- İşte burayı temizle. Eğer beğenirsem seni işe alırım...
demiş ve gitmiş.
Tiyatro aşkının verdiği şevk ile
temizlik beklenenden kısa sürede bitmiş.
Müdür odayı görmeden adamın samimiyetine inanmamış.
Onu diğerleri gibi işi savsaklayan biri sanmış.
Fakat odanın temizliğini görünce
hayretler içinde kalmış.
Aylardır içeriye girilmeyen oda gıcır gıcır oluvermiş.
Müdür bu
çabuk ve becerikli adamı işe almaya karar vermiş.
- Tamam seni işe alıyorum
- Fakat benim yatacak yerim yok.
- O zaman burada yatarsın
ve işe daha erken başlarsın.
İstediği olan tiyatro tutkunu,
huzurlu bir şekilde odayı terk ederken müdür:
- Adın neydi senin buraya yazalım.... demiş.
Aldığı cevap ise;
- William! William Shakespeare!... olmuş.
Bu hikaye hem insanı dehşete düşürücü
hem de ilham verici.
Shakespeare tiyatro yaşantısına bu şekilde başlamış..
Tam kırk (40) yaşında...
tiyatroyu o yıllarda tanımış
ve büyük bir azimle o muhteşem oyunları yazmış.
Üstelik büyük bir fedakarlık göstermiş mesleği için.
Meslek hayatı boyunca sadece üç saat uyuyarak yaşamını sürdürmüş.
Sabah erken kalkıp oyun provasını yapıyor
oyununu oynuyor ve akşam yeniden oyun yazıyor...
Bu böyle sürüp gitmiş.
Bu hikayeyi ilk duyduğumda
yaşamım için duyduğum kaygıları bir kenara bıraktım.
Anladım ki,
hiçbir şey için geç değil.
İnsan eğer isterse
imkansız gibi görünen olayları da gerçekleştirebilir.
Yeter ki yürekten istesin
ve bunun için çaba sarf etsin.
Hiçbir şey için geç değil.
Kaç yaşında olursak olalım.(
Kaynak:gerçekler)
|
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder