Annem:
"Kız arkadaşlarını unutma."
diye tavsiyede bulunmuştu..
(Embedded image moved to file: pic02303.gif)
"Yaşın ilerledikçe senin için daha önemli olacaklar,
kocanı-çocuklarını
ne kadar çok seversen sev,
yine de kız arkadaşlarına ihtiyaç duyacaksın..
Onlarla bir yerlere gitmeyi ihmal etme.. Onlara vakit ayır ve kız arkadaşlarını daima hatırla..
Onlar sadece arkadaşların değil..
Senin kardeşlerin, kızların..." demişti..
"Ne kadar komik bir öğüt. Daha yeni evlenmedim mi ? Artık ben evli bir kadınım.
Kız arkadaşlarına ihtiyaç duyan bir genç kız değilim ki.
Bundan sonra kocama hayatımı adamak,
yapacağım tek şey olacak"
diye düşünmüştüm..
Ama yıllar geçtikçe,
çocuk olsa da ya da olmadıkça,
kocalardan boşandıkça,
sevgililerin biri gidip diğeri geldikçe,
annemin dediklerinin ne anlama geldiğini çok iyi anladım..
Zaman geçiyor.. Hayat akıyor..
Mesafe ayırıyor..
Aşk büyüyor.. Sonra azalıyor..
Kalpler kırılıyor..
kocalar evde bir yerde duruyor..
Veya evlilikler mahkemede son buluyor..
sevgililer değişip duruyor..
Erkekler arayacaklarını söyleyip, aramıyor..
İşler geliyor ve gidiyor..
Ebeveynler ölüp gidiyor..
Komşular değişiyor..
Ama kız arkadaşlar hep oradalar...
Siz onları bırakmadığınız sürece..
Geçen yıllar ve arada kaç km. mesafe olduğu hiç önemli değil..
Bir kız arkadaş,
hiçbir zaman ona ihtiyaç duyduğumuzdan
daha uzak değil..
Tüm Kız Arkadaşlara Sevgiyle...
(alıntıdır)
kaynak:mailler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder