Bazen insanları hafife almak için
"Çocuk gibisin,çocuk gibi davranıyorsun" denir ya.
Bu hikayeden sonra çocuk gözüyle bakmanın
basit olmadığını anlıyor insan.
Babası
İspanya'nın en ağır siyasi cezalarının verildiği bir hapishanede
mahkumdu küçük kızın.
Fırsat bulduğu her hafta sonu
babasını ziyaret için
annesiyle birlikte hapishaneye giderdi.
Yine bir ziyarete giderken
babası için çizdiği resmi yanında götürdü
ancak hapishane kurallarına göre
özgürlüğü çağrıştıran her türlü şeyin
mahkumlara verilmesi yasaktı.
Bu sebeple
kağıda çizdiği kuş resmini kabul etmemişler
ve oracıkta yırtmışlardı...
Çok üzülmüştü küçük kız.
Babasına söyledi bunu,
o da "üzülme kızım,
yine çizersin;
bu sefer çizdiklerine dikkat edersin olur mu?" dedi.
Küçük kız diğer ziyaretinde
babasına yeni bir resim çizip götürdü.
Bu sefer
kuş yerine bir ağaç
ve üzerine siyah minik benekler çizmişti.
Babası keyifle resme baktı ve sordu:
"Hmmm! Ne güzel bir ağaç bu!
Üzerindeki benekler ne? Portakal mı?"
Küçük kız babasına eğilerek, sessizce şöyle dedi :
"Hşşşşt!
O benekler ağacın içinde saklanan kuşların gözleri!..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder