En önemli,en ince,en karmaşık,en pahalı,en bulanık....
En kutsal sorunumuz,eğitim!
Üstelik,
beklentiler de değişen dünya görüşleri doğrultusunda,
bir hayli değişmiş görünüyor.
Farkında mısınız;
eğitim,öğrenciyi belli sınavlara hazırlamak,
ona belli diplomalar kazandırmak
ve sonuçta bir kazanç kapısı açabilmek mücadelesi
biçiminde algılanır oldu kimilerince.
Bu anlayışta,
köşeyi dönmek gibi
ağzımıza almaktan bile utandığımız bir çıkarcılığın gölgesinin buluruz.
Kim bilir?
Bizce öyle değil....
Eğitim bu değildir ve olmamalıdır.
*Eğitim,
kişiyi sevgi,saygı ve güven ortamında,
öğrenebilmek gücüyle donatmaktır.
*Kişiye özgüven kazandırmaktır.
*Kendisini ve çevresindekileri sevmeyi öğretebilmektir.
*Toplumuna ve insanlığa
kendi emeğini sunabilecek gücü ve yeterliği,
kişiye kazandırabilmektir.
*İnsanı,yaşama sevinciyle
ve o sevinci başkalarına da yansıtabilme isteğinin coşkusuyla
donatabilmektir.
*İnsanın beyni ve yüreğine birlikte eğilmek
gibi bir ince hünerin adıdır eğitim.
Bu anlayışın ürünü olursa insan,sınavlar zaten kazanılır;
okullar zaten bitirilir;
diplomalar zaten kazanılır;
kazanç kapıları zaten açılır!
Artanı da yaşama sevincidir!
Alnı ak olma gururudur!
Ve bunlar bizce hala çok önemlidir.
Bilirsiniz ki dünyanın her yerinde
fizik aynı fiziktir,
kimya aynı kimyadır,
matematik,coğrafya....aynıdır.
İlkeleri de,
doğruları da,
sorularının doğru yanıtları da aynıdır.
Bilirsiniz ki öğretim,
bir çatı altında,
sınıf adlı ortamlarda,
tahta başında;
kitap,kalem,defter,tebeşir....
gibi araçlar kullanılarak gerçekleştirilir.
Öğretim kurumunun adı okul,
dersane,kurs vb. olsa da
bu klasik öğeler vazgeçilemezlerimizdir.
Elbette gelişen teknolojiyle birlikte
bilgisayarlar,videolar,slaytlar....
ekleniyor araçlara.
Sınavlar hep olmuş,
okullar hep olmuş çeşit çeşit adlarda
ve diplomalar,umutlar,kayıplar,kazançlar....
hep olmuş,olacak da.
İki öğe değişmeyecek eğitimde:
Öğrenci ve öğretmen!
Ve onların
beyniyle yüreği arasında olup biten bir maceradır eğitim.
kaynak:erolaltaca dersanesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder