SEN UÇAMAZSIN!

Bir zamanlar
büyük bir dağın yamacında
bir kartal yuvası vardı.
İçinde de dört tane büyük kartal yumurtası.
Bir gün dağ bir depremle sarsılınca
yumurtalardan birisi yuvadan düştü
ve dağdan aşağıya yuvarlanmaya başladı.
Yuvarlandı, yuvarlandı;
sonunda
aşağıdaki vadide bulunan
bir tavuk çiftliğine kadar geldi.
Tavuklar buldukları bu yumurtayı
korumaları gerektiğini hissettiler
ve yaşlı bir tavuk
onu kendi yumurtalarının arasına koyarak
üstüne oturdu.
Bir gün yumurta çatladı
ve içinden harikulade bir kartal yavrusu çıktı.
Gelgelelim,
bu minik kartal bir tavuk olarak yetiştirildi.
O da çok geçmeden
kendisinin tavuk olduğuna inanmıştı.
Kartal evini ve ailesini çok seviyordu sevmesine,
ama ruhu daha fazlası için yanıp tutuşuyordu.
Bir gün çiftlikte oyalanırken,
kartal başını kaldırıp gökyüzüne baktı
ve bir grup azametli kartalın
yükseklerde süzülmekte olduğunu görtü.
"Ah!" diye feryat etti,
"keşke ben de onlar gibi göklerde süzülebilseydim!"
Çevresindeki tavuklar kahkahalar attı:
"Sen o kuşlar gibi göklerde uçup süzülemezsin.
Sen bir tavuksun ve tavuklar göklerde uçamaz!"
Kartal yukarıdaki gerçek ailesine bakmaya devam etti
ve onlarla birlikte uçabildiğini hayal etti.
Bu hayallerini ne zaman diğer tavuklara anlatsa,
bunun mümkün olamayacağı karşılığını aldı.
Ama içindeki o yakıcı isteği bir türlü susturamadı.
Bir gün,
tek başına yürüyerek dağa tırmanmaya karar verdi..
Biraz korkarak da olsa yükseklere kadar çıktı.
Aşağıya baktığında
tavuk arkadaşları
küçük küçük noktalar halinde görünüyordu.
Esen rüzgâr tüylerine dokunduğunda,
daha önce hissetmediği şeyler hissetti.
Kendi kendisine sürekli
"Uçabilirim! Uçabilirim!"
diye telkinde bulundu,
tam o sırada
her gün gördüğü kartalları gördü gökyüzünde.
Yine yükseklerde
olanca haşmetleriyle süzülerek
yuvalarına doğru uçuyorlardı.
Bizim kartal bütün cesaretini toplayarak
kendisini dağdan aşağı bıraktı
ve kanatlarını çırpmaya başladı.
Bir-iki başarısız denemeden sonra
kanatları havayı emri altına aldı
ve yükselmeye başladı.
Yükseldi, yükseldi.
Ve daha önce hep başını kaldırarak baktığı ailesine
süzülerek yaklaştı ve aralarına katıldı.
(kaynak:mailler)