SOFYA

"Her tren gelişinde istasyona gel"demiştin;
Trenlerden önce geldim Sofya.
Kar yağmur demedim yetiştim,
Bir aşk için bunlar çekilir mi ya?

Makas başlarında her gece fenerler yanardı,
Gözlerini hatırlardım Sofya.
Günde beş yolcu treni geçerdi bu istasyondan,
Gözlerim pencerelerde seni arardı,
Birinde gelmedin,bari birinde gelseydin ya.

Bekleme salonunda bir kız vardı saçları uzun,
Sana benzer bir tarafı yoktu Sofya.
Bilsen daha ne hünerleri vardı o kızın,
Ama bunlar sana söylenir mi ya?

Seni ilk beklediğim gün giydiğim elbisenin rengi soldu,
Düğmeleri döküldü birer birer.
Gelince belki tanıyamayacaksın,
Ama ne olduysa gençliğimde bana oldu,
Sen birisini bulursun ya.

Nihayet beklediğim bir trenden indin,
Valizini ben taşıdım Sofya.
El açıp ekmek parası dilenmek için sana,
Ama sen beni tanımadın.

Daha dün Ankara'da elimi öpen sendin,
İnsan insanı unutur,insan aşkını unutur mu ya?