Acelesi olduğunu

onu görür görmez anlamıştım.

Sağanak halinde yağan yağmura aldırış etmiyor,

ezilmiş haline rağmen

sağa sola koşuyordu.

Yanına sokularak:

"Hayrola teyzeciğim"

dedim.

"Bir derdiniz mi var?"

Sıcak bir tebessümle:

"Buraların yabancısıyım evladım.

Hastane tarafına gidecek bir araba arıyorum."

dedi.

"Biraz beklersen

aynı dolmuşa binebiliriz."

dedim.

"Oraya geldiğimizde haber veririm."

Teşekkür ederek yanıma yaklaştı

ve

küçük bir çocuk gibi

şemsiyenin altına girdi.

Nurlu yüzü

yağmur damlacıklarıyla ıslanmış

ve

yanakları pembe pembe olmuştu.

"Torunlarımdan biri menenjit geçirdi."

diye devam etti.

"Ziyaret saati bitmeden uğramak istemiştim."

"20 dakikanız var."

dedim.

"Hastane yakın ama

bu havada pek araba bulunmuyor."

Durağa herkesten önce geldiğimiz için

dolmuşa rahatça bineceğimizi sanıyordum.

Ancak araba yanaştığında

arkamızda duran 4-5 kişinin

bir anda hücum ettiğini gördüm.

İçeriye doluşan

ve

arkadaş oldukları

her hallerinden belli olan adamlara :

"Önce biz gelmiştik.

Sırayı bozmaya hakkınız var mı?"

dedim

Ön koltukta oturanı:

"Hak istiyorsan,

Hakkari'ye gideceksin arkadaşım."

dedi.

"Hem oradaki haklardan

KDV de alınmıyormuş."

Bu laf üzerine

attıkları kahkahadan

bindikleri araba sallanmış,

sinirlerim allak bullak olmuştu.

Sakinleşmeye çalışarak:

"Ben biraz daha bekleyebilirim."

dedim.

"Ama şu ihtiyar teyzenin

hastaneye yetişmesi gerekiyor."

Bu defa şoför lafa karışarak:

"Teyzenin arabaya falan ihtiyacı yok be kardeşim."

dedi.

"Okuyup üfledimi hastaneye uçuverir."

Tekrar kopan kahkahalarla birlikte

araba uzaklaşıp gitti.

Yaşlı teyzeye baktım

tevekkülle susuyordu.

5-10 dakika sonra gelen bir başka dolmuşa

onunla beraber bindim

ve

şoföre teyzeyi hastanede indirmesini söyledim.

Yaşlı kadın,

yapacağı ziyaretten ümitsiz görünmesine rağmen

şikayet etmiyordu.

Üstelik trafik te yarı yolda tıkanıp kalmıştı.

Şoför:

"Yolun bu durumu hayra alamet değil.

Sebebini anlasam iyi olacak."

Arabayı çalışır vaziyette bırakıp

ileri doğru yürüdü

ve

biraz sonra döndüğünde:

"Kısmete bak yahu."

dedi.

"Bizden önce kalkan dolmuşa kamyon çarpmış."

Heyecanla:

"Birşey olmuş mu?

Yani yaralı falan var mı?"

diye sordum.

"Dolmuşta bulunanları,

teyzenin gideceği hastaneye kaldırmışlar."

Göz ucuyla yaşlı kadına baktım.

Solgun dudaklarıyla birşeyler mırıldanıyor

ve

sanki onlar için dua ediyordu.

Şoför koltuğa yavaşça otururken:

"Kısmet işte."

diye tekrarlayıp duruyordu.

"Sen kalk koca bir kamyonla çarpış.

Hem de Türkiye'nin öbür ucundan

Hakkari

plakalı kamyonla."

BİRBİRİMİZİN ÜZERİNDE DEĞİL;

YANYANA,

OMUZ OMUZA

ve

YAŞAMDAKİ HER TADI

ANLAYIŞ İLE

SAYGI İLE

PAYLAŞMALIYIZ.

kaynak:????