Çarşamba, Ocak 09, 2008

SEVGİNİN TÜRLERİ(2)

"Çünkü"türü sevgi:
Bu tür sevgide kişi bir şey olduğu,
bir şeye sahip olduğu
ya da bir şey yaptığı için sevilir.
Başka birinin onu sevmesi,
sahip olduğubir niteliğe
ya da koşula bağlıdır.
Örnek mi?Seni seviyorum,
çünkü çok güzelsin.(yakışıklısın)
Seni seviyorum,
çünkü o kadar popüler,
o kadar zengin,
o kadar ünlüsün ki.
Seni seviyorum,
çünkü bana o kadar güven veriyorsun ki.
Seni seviyorum,
çünkü beni üstü açık arabanla,
o kadar romantik yerlere götürüyorsun ki.
Yazar,çünkü türü sevginin
eğer türü sevgiye tercih edileceğini anlatıyor.
Eğer türü sevgi
bir beklenti koşuluna bağlı olduğundan
büyük ve ağır bir yük haline gelebilir.
Oysa zaten sahip olduğumuz
bir nitelik yüzünden sevilmemiz hoş bir şeydir,
egomuzu okşar.
Bu tür, olduğumuz gibi sevilmektir.
İnsanlar oldukları gibi sevilmeyi tercih ederler.
Bu tür sevgi,
onlara yük getirmediği için rahatlatıcıdır.
Ama derin düşünürseniz,
bu türün eğer türünden
temelde pek farklı olmadığını görürsünüz.
Kaldı ki bu tür sevgi de,
yükler getirir insana.
Hayranlarına yenilerini eklemek için çabalar.
Sevilecek niteliklere,
onlardan biraz daha fazla sahip biri ortaya çıktığı zaman,
sevenlerinin,
artık ötekini sevmeye başlayacağından korkarlar.
Böylece yaşama sonsuz sevgi kazanma gayretkeşliği
ve rekabet girer.
Ailenin en küçük kızı,
yeni doğan bebeğe içerler.
Sınıfın en güzel kızı,
yeni gelen kıza içerler.
Üstü açık BMW'si ile hava atan delikenlı,
Ferrari ile gelene içerler.
Evli kadın,
kocasının genç ve güzel sekreterine içerler.
O zaman,
bu tür sevgide güven duygusu bulunabilir mi
diye soruyor Toyotome.
Bu tür sevginin güven duygusu vermeyişinin
iki ayrı nedeni daha var.
Birincisi acaba bizi seven kişinin düşündüğü kişimiyiz korkusu.
Tüm insanların iki yanı vardır.
Biri dışa gösterdikleri,
öteki yalnızca kendilerinin bildiği.
İnsanlar sandıkları kişi olmadığımızı anlar
ve bizi terk ederlerse korkusu buradan doğar.
İkincisi de
ya günün birinde değişirsem
ve insanlar beni sevmez olurlarsa endişesidir.
Japonya'dabir temizleyicide çalışan dünya güzeli kızın yüzü
patlayan kazanla parçalanmış.
Yüzü fena halde çirkinleşince,
nişanlısıs nişanı bozup onu terk etmiş.
Daha acısı
aynı kentte oturan anne ve babası
ziyarete bile gelmemişler,
artık çirkin olan kızlarına.
Sahip olduğu sevgi,
sahip olduğu güzellik temeli üstüne bina edilmiş olduğundan
bir günde ölmüş.
Güzellik kalmayınca sevgi de kalmamış.
Kız bir kaç ay sonra kahrından ölmüş.
Japon yazar
toplumlardaki sevgilerin çoğu
"çünkü"türündendir
ve bu tür sevgi,
kalıcılığı konusunda insanı hep kuşkuya düşürür
diyor.
MASUMİ TOYOTOME
(teşekkürler)

Hiç yorum yok: