SÜPER ANNELERE SEVGİLERİMLE

Ben anne olmasaydım eğer...
Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeyecektim.
Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp,
kendi çapımda ilk defa bir alanda rekorumu kıramayacaktım.
O küçücük ellerle
renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının
bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.
Kan yapsın diye danadili haşlayıp
üzerine yumurta kırıp
ağzının tadına da uysun diye
çikolatalı pudingle karıştırmak gibi
yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç.
Su almak için
elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda
kumandayı buzdolabına koyacak kadar
ya da evden çıkarken
telsiz telefonu çantama atacak kadar
kendimden geçmeyecektim.
Birinin canı yandığında
ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin
sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım.
Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip,
süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım.
Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için
insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim.
Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti.
Büyüdüğünde arkadaşlarınla birlikte partilerde
Süper Anne olarak eğlenmeyi hayal edemeyecektim.
Babanla belki daha az kavga edecek
ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik.
Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım..
Telaşsız sevişmenin hayalini kuramayacaktım.
Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım.
Annesinden zorla ayırdılar diye
'Uçan Fil Dumbo!' çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım.
Geceleri kesintisiz uyuyacak,
hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım
ama uyandığımda
yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi.
Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil,
bir adet oyuncak,
düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.
Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım.
38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı.
Yağmur sonrası
çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak,
sen bir lokma daha fazla yiyesin diye
kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım.
Sen olmasaydın eğer
yaşamın karmaşıklığını unutup
tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim.
Sen olmasaydın eğer ben asla 'anne' olmayacaktım.
Bir çocuk doğduğu anda,
bir anne doğarmış...
Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım.
(kaynak:mailler)