ÖNÜNDE UMUT,
ARKANDA PİŞMANLIK OLMASIN !
TIK, TIK, TIK...
-KİM O?
-HAZIRLAN GİDİYORUZ.
-SEN KİMSİN? NEREYE GİDİYORUZ?
-SIRAN GELDİ. GERÇEK EVİNE GİDİYORUZ.
-GERÇEK EV Mİ? SEN! YOKSA!
-EVET. HADİ GİDELIM.
-DUR BİR DAKİKA..BİR SÜRÜ YARIM İŞİM VAR.
-İŞ YARIM KALMAZ. BİRİLERİ TAMAMLAR. OYALANMA ARTIK.
-ÇOCUKLAR, ONLAR DAHA ÇOK KÜÇÜK, BARİ VEDALAŞSAYDIM.
-SEN OLMADAN DA BÜYÜRLER, HADİ BEKLIYORLAR.
-BEKLİYORLAR MI? ONLAR DA KİM?
-GİDİNCE GÖRÜRSÜN.
-ANLADIM. ANLADIM AMA KALBİNİ KIRIP,
GÖNLÜNÜ ALAMADIKLARIM,
İYİLİĞİNİ GÖRÜP KARŞILIK VEREMEDİKLERİM VAR.
ANLAYACAĞIN BORÇLU GİTMEK İSTEMİYORUM.
-BUNU ZAMANINDA DÜŞÜNSEYDİN!
-ZAMANINDA MI? İYİ DE BEN DAHA ZAMANIM VAR SANIYORDUM.
-HEPİNİZ AYNISINIZ.. ZAMAN DEDİĞİN, İÇİNDE BULUNDUGUN AN..
BUNUN ÖTESİ YOK.
-KEŞKE, KEŞKE....
-DEVAM ETME. BUGÜNÜ YAŞARKEN HEP YARIN VAR GİBİ DAVRANDIN.
ÜSTÜNDEKİ ÜNİFORMANIN SORUMLULUKLARI VAR..
YERİNE GETİRMEDİN..
BU SANA BİR UYARIYDI.
ŞİMDİ GİTMİYORUZ...
AMA HER AN GİDEBİLİRİZ..
BİR DAHA GELDİĞİMDE
ÖNÜNDE UMUT,ARKANDA PİŞMANLIK OLMASIN !

(kaynak:mailler)