Nefes almak bayramdır mesela;
günün birinde soluksuz kalınca anlar insan...
Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir;
sevmeninkini yalnızlık...
Bayramdır, elden ayaktan düşmemek,
zihinden önce bedeni kaybetmemek,
kurda kuşa yem olmayıp
"Çok şükür bugünü de gördük" diyebilmek...
”Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır”
Küsken barışmak,
ayrıyken kavuşmak,
suskunken konuşmak bayramdır.
Vuslat da bayramdır öte yandan...
Endişe içinde beklediğinden mektup almak,
telefonda ansızın sesini duymak,
deli gibi burnunda tütenin boynuna sarılmak bayramdır.
En acıktığın anda dumanı tüten bir somunun köşesini bölmek,
korktuğunda güvendiğine sarılabilmek,
dara düştüğünde dost kapısını çalabilmek bayramdır.
Saçlarını müşfik bir sevgiyle okşayan anne bayramdır.
"Ona güvenmiştim, yanılmamışım" sözü bayramdır.
Gerektiğinde haksızlığın üstüne
yalın kılıç yürüyebilmek bayramdır.
Güne gülümseyerek başlamak bayram,
"günaydın" bayram,
"iyi akşamlar" bayramdır.
"İyi ki yanımdasın" bayram,
"Her şeyi sana borçluyum" bayram,
"Hiç pişman değilim" bayram...
Dostlarından, gözü yaşlı ayrılmak da bayramdır.
Alnı açık yaşlanmak bayramdır;
ulu bir çınar gibi ayakta ölebilmek de...
(kaynak:mailler)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder