DOSTLUK

Seven,sevilen ya da sevip sevildiğini sanan çoktur da,gerçek dostluğa inanan pek azdır.

''Bin dostun varsa az,bir düşmanın varsa çoktur.''

demiş atalarımız.

Dost maskesi altında gülümseyen iki yüzlüler de cabası.

Gerçek dostluk,inanç,sevgi,saygı ve güven karışımı bir kavramdır.

Bir başkasının sorununu kendi sorunuymuş gibi benimseyip yardıma koşabilmek,

birlikte ağlayıp birlikte gülebilmektir sırasında.

Ve yine sırasında dostun gözyaşlarını silip onu gülümsetebilmektir.

''Felaketiniz,dostlarınızı uzaklaştırır.''diye acı bir söz vardır.

Yine atalarımız''Düşenin dostu olmaz.''demişlerdir.

En kara gününüzde üzüntülerinizi paylaşabilen kimse,

bu tür sözlerin çok ötesinde kalır.

İnsanların birbiri üzerine basıp geçerek yükselmeye kalktıkları,

kişisel çıkarların yarıştığı günümüzde bile gerçek dostlara rastlanıyor:

''Bunu senin için yaptım''demeden yapıyor içtenlikle;

yaptığınızı başınıza kakmıyor.

Bu davranış,soluk alır gibi,güneşlenir gibi,yaşama yeniden doğar gibi,kendiliğinden bir olgu;

öylesine sade,öylesine içten.öylesine güzel....

Kimi insan,yoksul olanaklarını sunuyor:

''İşte hepsi bu kadar''diyor.

''İşine yararsa tümü senin olsun.''

Kimi

''Ben varken korkma,birlikte üstesinden geliriz her şeyin.Tut ki yenildik ne çıkar,yine yanındayım,yalnız bırakmayacağım seni...Kötü şansı birlikte ağlayarak yenelim.''

Kimi de hiç konuşamıyor,avutucu,umut verici sözler söyleyemiyor belki;

sessiz varlığını,suskun varlığını sunuyor,ilgisiz kalmıyor...''

Kimi de iyi dileklerini esirgemiyor.

Herkes birşey veriyor olabildiğince,herkes,birşeyler uzatıyor gönlünden.

Çağımızın en büyük bunalımı olan yalnızlıkla başbaşa kalmanın ürpertisindeki insan,

bu dostların sıcak davranışları karşısında tepeden tırnağa ısınıyor,ışıyor,aydınlatıyor sanki;

bir soranı,arayanı olmanın güvencesini duyuyor iliklerinde.

SEVGİLİ DOSTLARIM İYİ Kİ VARSINIZ!

SİZLERİ ÇOOOOOOK SEVİYORUM.