Cuma, Eylül 12, 2008

SEVİ





"Bir yaz günü,
plajda kumlarla oynayan iki çocuğu seyrediyordum.
Deniz kıyısında,
kapılarıyla, kuleleriyle, tünelleriyle
kocaman bir kale yapmak için harıl harıl çalışıyorlardı.
Kale neredeyse tamamlanmışken,
büyük bir dalga gelip her şeyi sildi süpürdü..
Kocaman kaleleri bir anda ıslak bir kum yığınına dönüştü.
Bütün uğraşlarının
bir anda gözlerinin önünde yok olduğunu gören
çocukların göz yaşlarına boğulmalarını bekliyordum.
Ama beni şaşırttılar.
Ağlamak yerine, ikisi de kalkıp el ele tutuştular
ve gülerek kıyıdan biraz daha içerde
yeni bir kale yapmaya giriştiler.
Çocukların,
o anda bana önemli bir ders verdiklerini fark ettim.
Yaşamımızdaki her şey,
yaratmak için üstünde çok zaman
ve enerji sarf ettiğimiz her karmaşık yapı,
aslında kumdan kalelerdir.
Er ya da geç,
bir dalga gelip yılların çabalarını bir anda yok edebilir.
Sadece ve sadece başka insanlarla kurduğumuz ilişkiler,
her şeye direnir,ne olursa olsun sağlam kalabilirler..
Her şeyin yok olduğu anlarda
sadece tutacak bir eli olan insanlar
gülümseyebilirler..

HAROLD KUSHNER"

Hiç yorum yok: